श्वास

भोवंडे वादळवारा भोवताली 

आधार निसटूनी जाय   दि: काली | 

उसवतो प्राण येथ ठाई ठाई 

नशीबाची का सदाच हार होई ? ||

न व्हावे कधी शरणांगत, परी हट्ट जन्मजात 

मग थांबून राही श्वास श्वास अंतरात ||

अडखळे पाऊल जरी का अंधारात 

दैवाची मात  सलते अजुनी  काळजात |

प्रतिबिंबे होती जरी ओळखीची मनात 

पाहता रूप ते  भिन्न दिसे दर्पणात ||

न व्हावे कधी शरणांगत, परी  हट्ट जन्मजात 

मग थांबून राही श्वास श्वास अंतरात ||

दिनमणी  डहूळे डोह अग्नीचा तप्त 

भेगाळते भूमी होऊनी श्रान्त, क्लान्त |

आकळेना काही , दिशा दिशा संभ्रमात 

भासते आता इथेच होणे जिवान्त ||

न व्हावे कधी शरणांगत, परी हट्ट जन्मजात 

मग थांबून राही श्वास श्वास अंतरात ||


चालताना कधी थकलेला हा जीव 

साहले अगणित क्रूर जिव्हारी घाव |

भिरभिरती शुष्क पर्णे शोधती गाव 

विराण माळावर घेत सावलीचा ठाव ||

न व्हावे कधी शरणांगत, परी हट्ट जन्मजात 

मग थांबून राही श्वास श्वास अंतरात ||

विहरती विरल  माथ्यावरती मेघ 

सावल्या नभीच्या धरेवर लावती रिघ |

रोखूनी तापल्या किरणांचा आवेग 

काळोखी उमटे हळूवार प्रकाशी रेघ ||

न व्हावे कधी शरणांगत, परी हट्ट जन्मजात 

मग थांबून राही श्वास श्वास अंतरात ||