किनारा...

हास्यात तिच्या श्रावण होता

थोडा सुखाचा भास होता |

कोसळणार्‍या सरींमधला 

स्वप्नांचा रंग ओला होता ||

नाजूक हिरव्या  वेलींना 

आनंदाचा गंध होता |

इंद्रधनू च्या रंगांना 

तारुण्याचा वर्ख होता ||

तनामनातून आशेचा 

अंकूर हळू उमलत होता |

दूर तिच्या क्षितीजाला पण ...

कृष्ण मेघांचा शाप होता ||

चाहूल नसे तिला जरी 

वादळाचा तो वार होता |

कोंदलेल्या दशदिशा अन्

घुस्मटलेला श्वास होता ||

कोसळती गर्जत धारा 

प्रलयाचा तो काळ होता |

अफाट  जलौघा मधे 

वाहणारा गाव होता ||

विनाशाच्या तांडवाने 

मांडलेला डाव होता |

काजळ काळ्या अंधाराने 

झाकोळला किनारा होता ||