पत्र

पत्रं लिहिण्यास कारण कि ...

आजची सकाळ खूप छान होती 

कसलीच मला घाई नव्हती 

घड्याळाचा बंद करून गजर 

ठरवले लवकर उठायचेच नाही |

रोजची धावपळ , गोंधळ गडबड 

ऑफिसची वेळ गाठायची धडपड 

त्यातच सतत वाजणारा फोन 

माझ्यासाठी अजिबात नसते सवड |

संध्याकाळची ही न्यारी तऱ्हा

सगळेच प्लान्स - तीन - तेरा 

अर्जंट मिटींग , कॉन्फरन्स, कॉल्स 

संपता संपता रात्रीचे बारा |

आज मात्रं तसे काहीच नाही 

कारण तुझी ती अमेरिकावारी ..

स्वैपाकाला सुट्टी, शाळेला बुट्टी 

आनंदी आनंद - घरी अन दारी |

पण माहीत नाही असं का ? 

वाटतय काही चुकतंय का ?

मोकळी सकाळ नकोशी भासते 

तुझं नसणं असं खुपतंय का ? 

मग म्हणलं , 

करूया थोडी कामं - वेळ तरी जाईल 

पॉटलक - भिशी ? 

आज तरी नकोच बाई                                                             

मुलाचा आभ्यास राहील मग                                                               

शॉपिंग ची नको इतक्यात घाई |

असं का होतय समजत नाही 

वाटलं तुलाच विचारावं काही 

संसारी होऊन मी विसरले का ?

काय आवडतं मला अन काय नाही ?

तर पत्रं लिहिण्यास कारण की ...

विचारायचे आहे तुला काही 

कळते आहे का तुला कारण 

सारं का आणि कशासाठी ?

हसून म्हणशील - हे सारं 

घरासाठीच मी करतोय ना ?

सुखासाठी तुमच्याच तर 

घड्याळा मागे मी धावतोय ना ?

पटतंय मला सारं सारं 

तरीही काही चुकतंय का ?

सारं काही मिळतंय पण ..

तू  तर कधीच नसतोयस ना ?

समजले आहे बहुदा काही 

नसण्याची तुझ्या मला सवय नाही 

असतील काही फायदे आणि तोटे 

तुझ्याशिवाय जगणे , मला जमत नाही |