सागरास ...

अफाट तुझा पसारा 

अनावर उसळत्या लाटा ।

तळ न पाहिला कोणी 

न असती पाऊलवाटा ॥

अपरिमित रहस्यांना 

साक्षी तूच असशी ।

नभाने न जाणीले 

ते जपले तू तळाशी ॥

बेबंद कल्पनांचे 

विहरती हवेत पक्षी ।

किरणांचे कवडसे पृष्टी 

अंधार खोल तू रक्षी ॥

क्षितिजाची नाजूक रेघ 

भासे किनार जशी ।

लाटांच्या प्रवासाला 

पूर्ततेची असोशी ॥

अथांग असा तू  उदधी 

जपशी कित्येक नाती ।

युगानुयुगे धरेची 

तव ऱ्हुदयी वसते प्रीती ॥

पाहते तुला जरी मी 

न जाणते कधीही ।

भासे  तूच आहेस

माझ्या अंतरातही ॥