अजब गाव

अचाट देशीचे  -  आफाट गाव

वसती तेथे  - सारेच साव |

पाहूणे येता  - हसून म्हणती

काय राव ? - कस्सं काय ?

खिशा मधे  - खुळखुळ नाणी 

चघळत राहती - मघई पान |

पाने पिसूनी  - हाळी देती 

म्हणती खेळू  - दोन डाव |

भांडण ऐकून  - जमती सारे 

दूषण देती  - घेऊनी नाव |

पूसता काही  - तोंड फिरवूनी

म्हणती, काही - माहित नाय |

हलवायाच्या - बर्फी वरती 

मिळूनी मारती - सारे ताव |

भाव ऐकूनी  - नाक मुरडती

म्हणती बरा - लादी पाव |

वाण्या कडूनी  - घेता माल 

हळूच देती  - खोटा दाम |

नैवेद्याची  - संपवून वाटी

मंत्र जपती  - राम राम |

महा बिलंदर - मस्त कलंदर

नावाजती  - याचे नाव |

राजा वदला - पाहीन मी

आहे कसले  - अजब गाव |

पतंग

पतंग 

निळे जांभळे 

लाल गुलाबी 

पतंग कसे 

पहा उडती | 

उंच विहरती 

वार्‍यावरती

शुभ्र सावळ्या 

मेघांवरती |

झुलती हसती 

वरती खाली 

खगांसंगती 

जोडूनी नाती |

शेपूट हाले 

तयां मागुती 

फडफडकरुनी 

काय सांगती |

घेण्या बघती

उंच भरारी

सगे सोयरे 

घेत सोबती |

धुंद होऊनी 

स्वैर नाचती 

सूत्र आपुले

परी न स्मरती |

कुंठीत होई 

गती पळभरी 

क्षणी गुंतती

अन् अडखळती |

वाट नभीची 

सोडूनी आणिक

झेप घेती ते

अवनीवरती |

गर्व विरुनी 

स्मरती गाती 

नाते आपुले

धरे संगती |

उमगे अंती 

सूत्र आपुले

राही सदा ते 

माती वरती | 

पत्र

पत्रं लिहिण्यास कारण कि ...

आजची सकाळ खूप छान होती 

कसलीच मला घाई नव्हती 

घड्याळाचा बंद करून गजर 

ठरवले लवकर उठायचेच नाही |

रोजची धावपळ , गोंधळ गडबड 

ऑफिसची वेळ गाठायची धडपड 

त्यातच सतत वाजणारा फोन 

माझ्यासाठी अजिबात नसते सवड |

संध्याकाळची ही न्यारी तऱ्हा

सगळेच प्लान्स - तीन - तेरा 

अर्जंट मिटींग , कॉन्फरन्स, कॉल्स 

संपता संपता रात्रीचे बारा |

आज मात्रं तसे काहीच नाही 

कारण तुझी ती अमेरिकावारी ..

स्वैपाकाला सुट्टी, शाळेला बुट्टी 

आनंदी आनंद - घरी अन दारी |

पण माहीत नाही असं का ? 

वाटतय काही चुकतंय का ?

मोकळी सकाळ नकोशी भासते 

तुझं नसणं असं खुपतंय का ? 

मग म्हणलं , 

करूया थोडी कामं - वेळ तरी जाईल 

पॉटलक - भिशी ? 

आज तरी नकोच बाई                                                             

मुलाचा आभ्यास राहील मग                                                               

शॉपिंग ची नको इतक्यात घाई |

असं का होतय समजत नाही 

वाटलं तुलाच विचारावं काही 

संसारी होऊन मी विसरले का ?

काय आवडतं मला अन काय नाही ?

तर पत्रं लिहिण्यास कारण की ...

विचारायचे आहे तुला काही 

कळते आहे का तुला कारण 

सारं का आणि कशासाठी ?

हसून म्हणशील - हे सारं 

घरासाठीच मी करतोय ना ?

सुखासाठी तुमच्याच तर 

घड्याळा मागे मी धावतोय ना ?

पटतंय मला सारं सारं 

तरीही काही चुकतंय का ?

सारं काही मिळतंय पण ..

तू  तर कधीच नसतोयस ना ?

समजले आहे बहुदा काही 

नसण्याची तुझ्या मला सवय नाही 

असतील काही फायदे आणि तोटे 

तुझ्याशिवाय जगणे , मला जमत नाही |

आवाहन !

अनावर वाहणारा वारा
आणि त्या बरोबर उडणारा पालापाचोळा
दाही दिशा कोंदून टाकणारी धूळ
आणि कृष्ण मेघासह दाटत चाललेला अंध:कार
बेभान होऊन डोलणारे  वृक्ष
आणि उंच उंच उसळणाऱ्या लाटा
सारा आसमंत रौद्र भीषण झालेला
कृतांतालाही क्षणभर भय वाटेल
आणि आघोराचेही काळीज भीतीने थरथरेल
असा हा निसर्ग ....
अविरत वेगाने कोसळणाऱ्या पर्जन्य धारा
आणि त्या झेलीत स्तब्ध असलेली धरित्री
पंचमहाभूतांनी आपल्या
साऱ्या मर्यादा उल्लंघलेल्या
पापाच्या कर्दमाचा दाटसर थर
भूमिवर पसरत चाललेला
आणि त्यात नवीन कोवळ्या अंकुरांनी
प्राण सोडलेला ..
विश्वाच्या कणाकणातून
एकच उदघोष ऐकू येतो आहे
हे सर्वेश्वरा या सगळ्याला बांध घालायला
तूच या धरातलावर अवतार घे
निरंकुश पाशवी शक्तींना
आणि त्यांच्या अनाचाराला
मर्यादा घालण्याकरिता
तूच सूत्रधार हो ..
तुझ्या पवित्र अस्तित्वाने
हा भयाने भारलेला आसमंत बहरेल
नवजीवन फुलेल
आणि तुझ्या तेजोमय प्रकाशात
हा पापी अंध:कार लोप  पावेल .
मग पुन्हा एकदा   उमटतील
सुख समृद्धीच्या खुणा
या नांदत्या , जागत्या  धरतीवर

पतंग

उंच सावळ्या नील नभी 

उडती मजेने पतंग किती  ? 

हिरवे , पिवळे , लाल , जांभळे 

निळे , गुलाबी अंन केशरी  ||

ऐटीत झुलवीत सवे शेपटी 

वाऱ्यासंगे झोके घेती |

गाउनी गाणी खगा भवती 

आकाशी अंगणी डोलती || 

घेण्या बघती उंच भरारी 

इर्षा त्यांची गगन स्पर्शी |

सोबत येती सगे सोयरे 

आनंदाने हसती झुलती || 

उंच उंच सर्वांआधी 

गर्वाने फुलुनी वदती |

हसुनी पाहती आणि खिजवती 

झेपावती मग वरती वरती || 

धुंद होऊनी स्वैर नाचती 

सूत्र आपुले जरा न स्मरती |

वाऱ्यावरती विरुनी जाती 

माती संगे असली नाती || 

पार होई मग सीमारेखा 

कुंठीत होई गती पळभरी  |

उगा गुंतुनी , क्षणी अडखळती 

झेप घेती अवनी वरती || 

डौल तयांचा माती माती 

दशा दशा फडकती वरती | 

माती मध्ये जात मिसळूनी 

स्मरती मग मातीची महती ||