कविता (देवद्वार छंद)

सूर तुझे येथे
गुंजतात कानी
भारलेल्या रानी
साद देती

स्वप्नांची इथेच
भेट अशी घडे
प्राजक्ताचे सडे
माझ्यासाठी

नजरेत सारे
गूज हे मनीचे
श्वास कसे माझे
गंधाळले

चांदणे शिंपीत
ये तुझी चाहूल
प्रितीचीच भूल
या र्‍हुदयी

भेट तुझी माझी
घडता ही सारी
सृष्टी होई न्यारी
धुंदाउनी

नवा नवा भासे
निसर्ग हा असा
जीव माझा पिसा
सुखावला

अनंगरंग

धुंद एकांत हा - तुझ्या सवेच रंगतो
प्रणयाचा पूर ही - र्‍हुदयी या उधाणतो ।

स्पर्श स्पर्श जागवी अनोखीच चेतना
श्वास श्वास धुंद हा तनूवरी विसावतो ।

उष्ण अधर कापती - रंगती कपोलही
मुक्त कुंतलात या जीव तुझा गुंततो ।

झंकारे देहवीणा तुझीया कवेत रे
रासझूला चांदवा - अनंगरंग उसळतो ।

विखूरले उशीवरी चांदणे अजूनही
नाहूनी प्रीतीत मन मोगराही उमलतो ।

बरसत्या चांदण्यात तारकांच्या मैफिली
बहरते रातराणी, अन् चाफा दरवळतो |

|| गीत अभिमानाचे स्फुरु दे ||

उंच उभारुनी ध्वजा केशरी
जयजयकार निनादु दे
पेटलेल्या संगराची
ज्योत गगनाला भिडू दे ध्रु

सामोरी येथ आमुच्या
लोहपाशात बद्ध देवता
थेंब तिच्या अश्रूंचा
धगधगती ज्वाला बनू दे

आव्हान असे दश-दिशांना
अजिंक्य आमुची विजिगीषा
बेभान अनावर आवेगाला
साथ धैर्याची मिळू दे


तळपति तेज दामिनी
उसळू द्या आवेशाने
अर्ध्य उष्ण रुधिराचे
तेजाला त्या अर्पू दे

उभा पुढे जरी काळ राही
नसे तमा आम्हा जराही
मत्त , उन्मत्त अहंकाराला
धाक शौर्याचा असू दे

पाप नाचते उन्मादाने
धुंद होत आपुल्या बळाने
अमानुष त्या क्रौर्याचा
नाश पुण्याला करू दे

धुमसत राही आग अशी
रण भूमीच्या -हुदयांतरी
उधळुनी प्राण पुष्पे ही
गीत अभिमानाचे स्फुरु दे

रण

उसळती लक्ष पाती
झुंझार अन् इमानी |
जयजयकार निनादतो
अभिमानी कंठातूनी ||

कडकडत कोसळती
तलवारींचे वार |
करपलेली तृण पाती
रूधीराची वर्षते धार ||

नाद भयाचे घुमती
आसमंती नभांगणी |
अश्व , गज चित्कारिती
बेभान धावती रणी ||

उसळते धूळ वरती
रक्त रंग लेऊनी |
वाहते नदीतील पाणी
सांगत क्रुर कहाणी ||

पेटले चहूकडे रण
पाप पुण्याचे संगर |
इरेस पडती वीर
जिंकिण्यास हा प्रण ||

फडकतो भगवा ध्वज

डौलाने गगनावेरी |
घनगंभीर शंखनाद
भय जागवी अंतरी ||

तीक्ष्ण करारी नजर
रोखलेली यवनावरी |
जगदंबेचा नाम जप
घुमतो -हुदयांतरी ||

आभाळ

कोसळोनी यावे .. आभाळ आज वाटे
ओसंडोनी जावे अन् .. जळं साचलेले

गुंफलेली माला जणू .. व्हावे त्या सरींनी
ओघळलेले मोती व्हावे .. थेंब पावसाचे

चमचमत्या किरणां सवे .. इंद्रधनू रेखावे
शीळ घुमावी वार्‍याची .. हिरव्या, ओल्या बना मधे

सळसळत्या पानांतूनी .. संगीत नवे जन्मावे
रंग रंगी, सुरेल कंठी .. खगांनी मग ते गावे

रंगीत-गंधीत धात्रीने .. साज सुखाचे ल्यावे
मेघश्याम आभाळ तीला .. क्षितीजावर भेटावे