🌱 मोगरा फुलला: नोव्हेंबर 2010

१० नोव्हें, २०१०

सीमा

कशी आज झाली उषा व्याकूळ ही

कशी आज ल्याली उदासी निशा ही |

अस्ताचलास भार व्हावा रवीचा

नभी काजळी दाटलेली दिशा ही |

नकोशीच वाटे मला बेरंगी या

जगाची रित वागण्याची अशी ही |

कशाला अता ही गुलामी करावी

उरी जागवावी कशाला व्यथा ही |

नको ही वंचना सदाचीच मजला

नको ही फुकाची उदासी जरा ही |

कशी आड यावी बंधने जगाची

कधी जावे ओलांडूनी सीमा ही |

असे जावे दूर क्षितिजा पल्याड कि

कळावी वेगळी दुनियेला नशा ही |

🍂🍂💐🍃🍃

मराठी साहित्याने मला खूप काही दिले. पुस्तके ही माझ्यासाठी नुसते मनोरंजन किंवा ज्ञानार्जनाची साधने नाहीत. ती माझ्या सुखात, दुःखात सहभागी झाली.  माझ्या कठीण काळात त्यांचीच साथ मला लाभली .  एक वाचक या नात्याने मी मराठी साहित्यातील लेखक/लेखिका,  कवी/ कवयित्रींची ऋणी आहे. .... आणि हे असे ऋण आहे जे कधी फिटू नये ... तर अजून वाढतच जावे हीच इच्छा आहे.