तृषा

रोम रोमात माझ्या
भिनते तृषा ही आर्त
उमगे ना कुणाला
दाटे कसले आर्त ।

शुभ्रप्रपाती आशेच्या
एक मी अभोगी
जिंकूनी याज्ञसेनी
जसा, एकला पार्थ ।

उन्माद वेदनेचा
उधळीत जन्म जाई
माध्यान्ह आभाळीचा
जणू दाहक सूर्य ।

प्राणांस जाळिते ही
वंचना मनाची भारी
उठतो भयाण रानी
नाद कोवळा व्यर्थ ।

गात्रांतूनी उमलती
अगतिक दुःखे सारी
पूर्तता हो तयांची
मिसळूनी मातीत सार्थ ।

|| शिवराज्याभिषेक ||

काजळल्या रात्री - आशंकित गात्री
उसासे ही धात्री - भयभीत ।

गोठलेले जिणे - बंध हे पडले
कोडे हे कसले - ईश्वरास ।

दुर्दैवी पखाली - दैन्यही सामोरी
कावड अंधारी - काळ वाही ।

अस्मानी, सुल्तानी - घोर हा जीवासी
नसे आसराही - कोणा येथे ।

करपली भूमी - उजाड ही सृष्टी
ओसाड ही वस्ती -खिन्न शांत ।

तेज ते उजळे - काळोख्या गर्भात
आस ही नेत्रात - वसुधेच्या ।

स्वये भाग्य लक्ष्मी - बळ ते सावरी
माळराना वरी - अवतरी ।

शपथ ग्रहण - करिती प्रमाण
राष्ट्रास्तव प्राण - देऊ आम्ही ।

शृंखला दास्याच्या - गळोनी पडती
बंध हे तुटती - अमानुष ।

निजाम, आदिल - ही कुतुबशाही
मात अन घेई - मोगलाई ।

सिद्धी तो नमला - झुकला इंग्रज
अन पोर्तुगीज - हत:प्रभ ।

तो जरीपटका - झळके डौलात
उजळे डोळ्यात - अभिमान ।

आनंद भुवनी - ओसंडूनी वाही
सौभाग्यासी नाही - खळ काही ।

सुखावली प्रजा - जागे मनी आस
सकळांना ध्यास - एक लागे ।

सह्यागिरीस या - लाभो असा एक
न्यायी, पुण्यवान - वीर राजा ।

दशदिशांना ही - वार्ता आनंदाची
राज्याभिषेकाची - फिरे द्वाही ।

ती छत्रचामरे - आणि आभूषणे
मंगल तोरणे - गगनात ।

ते अष्टप्रधान - ते शूर सोबती
जिजाउ पाहती - क्षात्रतेज ।

वर्धिष्णू अशी ही - चंद्रकलेसम
विश्ववंदनीय - राजमुद्रा ।

सुवर्ण मंडित - सिंहासनावरी
आरोहण करी - महाराजा ।

जयजयकार - करिती हे जन
नाद हा भेदून - नभ जाई ।

जलाभिषेक त्या - सप्तनद्या करती
शिवछत्रपती - राजा होई ।